Herkse merhabalar.
Geçtiğimiz hafta biz annelerin ortak bir telaşı varsa o da sanırım karne alacak çocuklarımızdır.Hepimiz güzel karneler bekledik,bazılarımız belki hayal kırıklığına uğradı,bazılarımızın da koltukları kabardı,hepimize hayırlı,uğurlu olsun.
Bizimki de her ne kadar anaokulu karnesi olsa da,aslında çok da küçümsenecek bir karne değil.Belki not verilmiyor ama onlarında gelişimle ilgili notları var ve çocuğumuzun gelişimi hakkında bilgi veriyor.
Çok şükür karnemizde yazanlar beni çok mutlu etti,her şey yolunda görünüyor.Hele de geçen yılı düşününce bu yıl çok çok iyiyiz.belki öğretmen değişikliğinden ,belki de geçen senenin verdiği tecrübeyle daha iyi adapte oldu yağız okula.Tabi bunda arkadaşlarının etkisi de çok büyük,geçen sene sorun yaşadığı arkadaşlarının çoğu bu sene yok.Ama ben en büyük faktörün öğretmeni olduğunu düşünüyorum.Sevecen,çocuk dilinden iyi anlayan ve güler yüzlü bir öğretmen nelere kadirmiş,bu yıl bunu çok daha iyi anladım.
En büyük dua'm hep karşısına böyle öğretmenler çıksın ki başarılı olmak için bir nedeni olsun.
Şimdi sıra geldi 18 gün evde kalacak kuzularımızla baş etmeye :) sanırım en zor kısmı bu,bilhassa yuvada arkadaşlarıyla oynamaya alışmış bir çocuğu bu kış günlerinde oyalamak.Benim ki daha ilk günden sıkılmaya başladı bile,hatta canımı yemeye başladı bile diyebiliriz.Her iş bana bakarken tüm gün onunla oynamak malesef imkansız oluyor.Anlayacağınız bu iki hafta çok zor geçecek benim için ama yine de elimden geldiğince onunla tatilin tadını çıkarmak niyetindeyim :)
.jpg)
